Είχα την τύχη να είμαι για ολόκληρο το περασμένο ακαδημαϊκό έτος στο πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, ένα πανέμορφο κτήριο στο κέντρο της επίσης μοναδικής αυτής πόλης. Έμεινα πολύ ευχαριστημένη από τους καθηγητές και τα μαθήματα, έμαθα τόσα πολλά! Πήρα και μία υποτροφία με την οποία συμμετείχα σε ένα τριήμερο σεμιναρίων και παραστάσεων για το θέατρο Χρυσού Αιώνα που γίνεται κάθε χρόνο στο Almagro. Παρ'όλη την μελέτη κατάφερα να ταξιδέψω και σε άλλα μέρη και να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους. Συνιστώ αυτή την τόσο εμπλουτιστική εμπειρία σε όλους τους φοιτητές. Μη διστάσετε ούτε λεπτό, με το Erasmus μαθαίνεις, διασκεδάζεις, μεγαλώνεις.

Γράμμα αποφοίτου του φιλολογικού τμήματος προς την καθηγήτριά του κ. Σοφία Παπαϊωάννου, με την οποία είχαν πολλές φορές συζητήσεις για τις μη παραδοσιακές δυνατότητες και επαγγελματικές προοπτικές για τους αποφοίτους της Κλασικής Φιλολογίας.

Αγαπητή κυρία Παπαϊωάννου,

Ξεκίνησα τη μέρα μου σήμερα στο Cape Coast της Γκάνας με την επιθυμία να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τις συμβουλές που μου δώσατε τέσσερα χρόνια πίσω όταν συναντηθήκαμε στο γραφείο σας, για να συζητήσουμε για τον προσανατολισμό μου σχετικά με συμμετοχή μου στο πρόγραμμα Εράσμους+. Το μονοπάτι μου με οδήγησε τότε να πάω στη Βιέννη και να ξεκινήσω μια πορεία, η οποία μέχρι στιγμής είναι συνεχώς ανοδική.

Από τον Σεπτέμβριο του 2014, οι επιτυχίες είναι πολλές και η εμπειρία στη Βιέννη με το πρόγραμμα Εράσμους+ έχει αποδειχτεί καθοριστικής σημασίας για την προσωπική και επαγγελματική μου ανάπτυξη.

Αναφέροντας μια από τις πιο σημαντικές επιτυχίες, εκπροσωπώ πλέον όλη τη γενιά Εράσμους, έχοντας το βραβείο "Καλύτερο Ταλέντο Εράσμους 2017".

Αυτή τη στιγμή λοιπόν βρίσκομαι στη Γκάνα για το τέταρτο εξάμηνο του μεταπτυχιακού μου (European Master in Tourism Management ), μετά από τρία εξάμηνα σε Δανία, Σλοβενία, Ισπανία έχοντας χαλυβδώσει και συνεχίζοντας να χαλυβδώνω το πνεύμα μου με ποικίλες δεξιότητες σε διαφορετικά πεδία, ανοίγοντας νέους δρόμους και ορίζοντες πάντα με παρονομαστή τον θετικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων.

Είμαι ειλικρινά ευγνώμων για τη συνεισφορά σας στην πνευματική μου ανάπτυξη και εύχομαι σε τέσσερα χρόνια από τώρα, να συζητάμε για ακόμη πιο σημαντικές επιτυχίες!

Kind regards,

Konstantinos-Loukianos Maragkos

βίντεο για το βραβείο και το πρότζεκτ στην Αφρική.

Ως πρόσφατα αποφοιτήσας του μεταπτυχιακού προγράμματος των Γνωστικών Νευροεπιστημών του Τμήματος Ιατρικής, εντάχθηκα στην νεοσύστατη ερευνητική ομάδα του Dr Matthias Gruber, με σκοπό τη μελέτη των νευρογνωστικών μηχανισμών της περιέργειας και της επίδρασης αυτών στη μάθηση και τη μνήμη. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου, απέκτησα πολλές γνώσεις σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, εκπαιδεύτηκα σε μεθόδους και τεχνικές που στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα να εκπαιδευτώ και είδα εκ των έσω πως είναι να δουλεύεις ως ερευνητής σε ένα ερευνητικό κέντρο παγκοσμίου φήμης. Οι φήμες που ακούγονται για τις καιρικές συνθήκες στο Η.Β είναι λίγο πολύ γνωστές. Για καλή μου τύχη, ο καιρός στο Cardiff, τουλάχιστον για το διάστημα που έμεινα εκεί, δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει το καιρό της Ελλάδας εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να γνωρίσω πως λειτουργούν διάφορα συστήματα (π.χ. σύστημα υγείας, σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, μετακινήσεις κτλ) σε μια προηγμένη χώρα, όπως το Η.Β.. Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν τα τεράστια, προσεγμένα και καταπράσινα πάρκα που υπήρχαν σε διάφορα σημεία της πόλης. Ύστερα από το τέλος της πρακτικής, κατάφερα να εξασφαλίσω μια προσωρινή θέση ερευνητικού βοηθού στο πανεπιστήμιο, παρατείνοντας έτσι τη παραμονή μου εκεί.

Fun fact της πρακτικής: Δεν μπόρεσα ποτέ να συνηθίσω ότι τα αυτοκίνητα κινούνται από την αντίθετη κατεύθυνση σε σύγκριση με την Ελλάδα. Το να περάσω με ασφάλεια στο απέναντι πεζοδρόμιο δεν ήταν ποτέ πιο συναρπαστικό!

Τι κρατάω: Τις εμπειρίες, τις γνώσεις, τα άτομα που συνεργάστηκα, τα άτομα που με στήριξαν όσο ήμουν εκεί και με ακολούθησαν σε αυτό το ταξίδι, τα πάρκα, τον καθαρό αέρα, την τυπικότητα στα δρομολόγια των λεωφορείων, το Savers και το red velvet cake (ξεκάθαρα δοκιμάστε το αν σας δοθεί η ευκαιρία)!

Τι θα άλλαζα: Ζητήματα που σχετίζονται με τη στέγαση.

Erasmus είναι οι Μεξικάνοι, οι Κολομβιάνοι, οι Χιλιανοί και οι Αργεντίνοι που γνώρισες και που τραγούδησαν κάτι τόσο ξεχωριστό στην καρδιά σου απομυθοποιώντας πλήρως την ελληνική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Erasmus είναι τα βράδια που μαζευτήκατε σπίτι σου και μαγειρέψατε παραδοσιακά φαγητά απ' ολες τις χώρες με τους Μεξικάνους να ζητούν περισσότερο σκόρδο στο τζατζίκι!.

Erasmus είναι τα ταξίδια που κανονίζεις εν μία νυκτί. Η λαιμαργία σου να πας παντού και να ζήσεις τα πάντα μέσα σε έξι μήνες γιατί τώρα βρήκες τους κατάλληλους ανθρώπους, τώρα, το θες τώρα. Ποτέ η οργάνωση ταξιδιών δεν ήταν τόσο εύκολη.

Erasmus είναι να ξυπνάς και να ακούς ραδιόφωνο στα Ισπανικά. Να βγαίνεις στο δρόμο και να μιλάς μόνο Ισπανικά, να συνειδητοποιείς τόσο απλά, ότι αυτοί οι άνθρωποι απέναντί σου είναι προγραμματισμένοι να μιλούν ισπανικά. Κι εσύ είσαι Ελληνίδα, και όμως είστε μαζί κάπου και συνεννοείστε. Γιατί μου φαίνεται τόσο μαγικό;

Erasmus είναι να γυρίζεις με 7.000 φωτογραφίες και να μην έχεις τραβήξει ούτε 100, γιατί είναι η πρώτη φορά στη ζωή σου που ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου τόσο δυνατά και γρήγορα για να αιχμαλωτίσεις κάθε στιγμή, κάθε τοπίο, κάθε χαμόγελο. Δε σε ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες, ζητάς από τους άλλους να σου δίνουν όσες τραβούν. Δε σε ενδιαφέρει να τραβήξεις φωτογραφίες γιατί θα χάσεις τη στιγμή.

Erasmus είναι ότι έχεις μια γειτονιά σε μία άλλη χώρα. Να χτίζεις την καθημερινότητά σου αλλού.

Erasmus είναι το supermarket που πας επί 5 μήνες και το αναζητάς απελπισμένα στην Ελλάδα όταν γυρίσεις.

Erasmus είναι να πηγαίνεις με τις πυτζάμες τα ξημερώματα σπίτι φίλων σου για να κοιμηθείτε μαζί.

Erasmus είναι οι συζητήσεις με τους φίλους σου για το "πως ειναι τα πράγματα στη χώρα τους. Πώς λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα;"

Erasmus είναι να κοιμάσαι σε hostel με άλλα 10 άτομα γιατί φυσικά και δε θα έχανες την προσφορά 50 ευρώ για να πας Λονδίνο κι ας κοιμόσουν στο χώμα.

Erasmus είναι να κοιμάσαι στο αεροδρόμιο για να προλάβεις την πτήση σου στις 4 το χάραμα.

Erasmus είναι να πηγαίνεις κατευθείαν με το τζετ λακ για μάθημα. "Γιατί άργησες για το μάθημα; - Μόλις έφτασα από Μαρόκο".

Erasmus είναι τα ταξίδια. Να γίνεσαι travel-freak, να δίνεις και τη ψυχή σου για ένα ακόμη ταξίδι κι ας τρως όλη μέρα Burger King.

Erasmus είναι οι συγκάτοικοί σου. Να ξέρεις ότι η Melissa κάνει πάντα μπάνιο στις 7 το πρωί ενώ η Kelly ετοιμάζει αβγά. Να ξέρεις οτι η Βαλέρια δεν πρόκειται να ξυπνήσει αν δεν την ξυπνήσεις.

Erasmus είναι το αεροδρόμιο την τελευταία μέρα που αποχαιρετάς τους φίλους σου και σπαράζεις. Είναι η προτελευταία μέρα που αποχαιρετιόσαστε στο club χορεύοντας όλοι μαζί αγκαλιασμένοι, κλαίγοντας, το αγαπημένο σας κομμάτι. Είναι η τελευταία εβδομάδα που δεν αφήνατε λεπτό της σκέψη σας ελεύθερη στο οτι επιστρέφετε στις χώρες σας και προσποιούσασταν οτι οι βαλίτσες που μόλις είχαν κλείσει είναι για ακόμη ένα ταξίδι. Είναι ο τελευταίος μήνας που κοιτάς κάποια άτομα και συνειδητοποιείς οτι είναι φιλίες ζωής. Ξέρεις ότι η Abril και ο Octavio θα είναι στο γάμο σου. O Jadiel και ο Aram θα είναι εκεί στις πιο σημαντικές στιγμές σου ακόμη και μέσω skype.

Erasmus είναι για εμένα, πέντε μήνες απόλυτης ευτυχίας. Έχεις κοκκινίσει ποτέ για την τόση ευτυχία σου; Εγώ ναι. Πήγα Erasmus. Να πας κι εσύ.

Στο τελευταίο έτος των προπτυχιακών σπουδών μου στη Βιολογία, επιδίωξα να λάβω μέρος στο πρόγραμμα Erasmus+ Traineeship, που αποδείχθηκε μία από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής μου. Έναυσμα για αυτήν την κίνηση στάθηκε αφενός η ανάγκη μου να βιώσω την καθημερινότητα σε ένα μοντέρνο και πολυπολιτισμικό εργαστήριο βιολογίας του εξωτερικού, και αφετέρου η περιέργειά μου να ζήσω σε μία Σκανδιναβική χώρα, όπως η Δανία, που μόλις είχε ανακηρυχτεί η «πιο ευτυχισμένη χώρα» παγκοσμίως.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 προσγειώθηκα στην Κοπεγχάγη και ξεκίνησα την εξάμηνη πρακτική μου στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Δανίας, στο εργαστήριο του Dr. Alexey Solodovnikov, που καταπιάνεται με ζητήματα εξελικτικής βιολογίας και φυλογενετικής ανάλυσης. Συνοπτικά, η πρακτική μου εστίασε σε μία εις βάθος μορφολογική ανάλυση απολιθωμένων σε κεχριμπάρι Κολεοπτέρων (κοινώς ‘σκαθάρια’), προκειμένου να διερευνήσω την ταξινομική τους θέση και την εξελικτική τους πορεία.

Η καθημερινότητα στο εργαστήριο ήταν αδιαμφισβήτητα μία συναρπαστική εμπειρία. Η υπεύθυνή μου, Dr. Dagmara Zyla, πάντα πρόθυμη για διευκρινήσεις, με καθοδήγησε σε κάθε νέο κομμάτι της έρευνάς μου, ενώ ο Dr. Alexey Solodovnikov μου μετέδωσε τον ενθουσιασμό και την δίψα του για την έρευνα. Ένα σημαντικό μέρος της εμπειρίας Erasmus+ ήταν η αλληλεπίδραση με ερευνητές σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, που με βοήθησε τόσο στην ανάπτυξη της γλωσσικής μου ευχέρειας, όσο και στην ικανότητά μου να συνεργάζομαι. Σε αυτό συνέβαλε η συμμετοχή μου σε ένα δεκαήμερο σεμινάριο στη Σουηδία (BIG4 workshop on phylogenetics, phylogenomics, citizen science and entrepreneurship) όπου συνδιαλέχθηκα με βιολόγους από όλο τον κόσμο.

Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν το γεγονός πως μου δόθηκε η δυνατότητα να παρουσιάσω την δουλειά μου. Ανέλαβα να αναλύσω το ζήτημα των προβλημάτων που σχετίζονται με το κεχριμπάρι Βαλτικής στο journal club του τομέα Βιοσυστηματικής. Στο τέλος της πρακτικής, έδωσα μία ομιλία στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, στα πλαίσια των σεμιναρίων του τομέα Βιοσυστηματικής, αναφορικά με την έρευνά μου. Επιπροσθέτως, έλαβα μέρος στην συγγραφή δύο επιστημονικών δημοσιεύσεων, που πρόκειται να υποβληθούν προς δημοσίευση μέσα στο επόμενο δίμηνο. Η μία από αυτές τις δημοσιεύσεις περιλαμβάνει την περιγραφή τεσσάρων νέων ειδών Κολεοπτέρων από κεχριμπάρι Βαλτικής, και μια σημαντική συμβολή στην προσομοίωση του Ηωκαινικού κλίματος (59-33 εκατομμύρια χρόνια πριν).

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα στιγμιότυπα της πρακτικής μου όμως, ήταν η συμμετοχή μου στο Natural History Museum of Denmark Science Conference 2016. Εκεί ανάρτησα σε μορφή poster την έρευνά μου, με τίτλο «Newly discovered rove beetles from Baltic amber point to (sub)tropical palaeoclimatic conditions of the North European Eocene forest». Παρά το γεγονός ότι για την συμμετοχή μου στο συνέδριο έπρεπε να πρώτα περάσω από ειδική επιτροπή, καθώς απευθυνόταν σε PhD φοιτητές, εν τέλει κέρδισα το 1ο βραβείο poster, ανταγωνιζόμενη ουσιαστικά υποψήφιους διδάκτορες. Με αυτόν τον τρόπο, αποκόμισα γνώσεις για την οπτική παρουσίαση της έρευνας και αυτοπεποίθηση για τις δυνατότητες μου, ενώ απέδειξα στους συνεργάτες μου ότι είμαι ικανή να εκπροσωπώ το εργαστήριό μας.

Συνοπτικά, χάρη στο πρόγραμμα Erasmus+ Traineeship αποκόμισα γνώσεις και εμπειρίες σε μία πληθώρα αντικειμένων, συνεργάστηκα με διακεκριμένους επιστήμονες και έθεσα τις βάσεις για το επόμενο βήμα στην εκπαίδευσή μου, τις μεταπτυχιακές σπουδές.

Σπουδάζω στο τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. και πήγα με το Erasmus στη μαγική Λισαβόνα! Η εμπειρία μου στη Λισαβόνα; Η ωραιότερη της ζωής μου. Ονειρευόμουν αυτήν την εμπειρία από το λύκειο όταν η καθηγήτρια της Έκθεσης με παρότρυνε να κάνω αίτηση για Erasmus αμέσως μόλις περάσω στη σχολή μου. Έτσι, λοιπόν, έκανα την αίτησή μου για τη Λισαβόνα. Ήθελα να ζήσω αυτήν την εμπειρία σε ένα μέρος, όπου, τουλάχιστον μέχρι τότε, δεν θα υποδεχόταν μεγάλα τουριστικά κύματα, ένα μέρος που ακόμη και στο δικό μου μυαλό δε θα ήταν η πρώτη επιλογή για να κανω διακοπές, όπως άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Και όπως φαίνεται έπραξα σωστά.

Σπουδές:Η Λισαβόνα είναι η πλέον κατάλληλη πόλη για να ζήσει κάποιος αυτή την εμπειρία. Είναι πολύ καλά προετοιμασμένη να υποδεχτεί φοιτητές από όλον τον κόσμο, με εξαιρετικά ποιοτικά πανεπιστήμια, ωστόσο αρκετά απαιτητικά. Εγώ σπούδασα στο Universidade Catolica Portuguesa, ένα πλήρως εξοπλισμένο, οργανωμένο και συνεπές πανεπιστήμιο. Ωστόσο, είχε αρκετά ψηλές απαιτήσεις, δηλαδή είχαμε σε όλα τα μαθήματα δουλειά για κάθε βδομάδα, εργασίες, παρουσιάσεις, προόδους και τελικές εξετάσεις.

Διαβίωση: Η ζωή στη Λισαβόνα, θεωρώ ότι είναι αρκετά οικονομική. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει κάποιος είναι ότι οι φοιτητικές εστίες φθίνουν, και όσες υπάρχουν είναι είτε αποκλειστικά θηλέων είτε πολύ μακριά από το κέντρο της πόλης. Συνεπώς η αναζήτηση πλέον πραγματοποιείται σε διαμερίσματα. Ίσως πιο ακριβή λύση, όμως σίγουρα πιο ασφαλής. Τα νοίκια κατά μέσο όρο κινούνται μεταξύ 280 και 350 ευρώ ανά άτομο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν φθηνότερα ή και πολύ ακριβότερα ανάλογα με την περιοχή και τις παροχές. Η διαβίωση φθηνή (super market και φαγητό) και ακόμη φθηνότερη η νυχτερινή ζωή. Η νυχτερινή ζωή δεσπόζει κυρίως στο Bairro Alto, όπου βρίσκονται αμέτρητα μπαρ και μπορεί ο καθένας να πιει ποτά σε πολύ χαμηλές τιμές. Βέβαια, πάντα ξεκινούσαμε από ένα συγκεκριμένο μπαρ, το μπαρ του Νούνο, ο οποίος τους καλωσόριζε όλους θερμά και ακολουθούσε συγκεκριμένο τελετουργικό κάθε φορά που ήθελες να πιείς και να τσουγκρίζεις μαζί του.

Η χώρα: Η Πορτογαλία σαν χώρα μπορεί να μαγέψει τους πάντες. Από το Βορρά του Porto έως το Νότο του Algarve συνδυάζει όλα τα γούστα και περικυκλώνεται από τον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό. Μνημεία, παλάτια, πλακόστρωτα δρομάκια, το παλιό τραμ, η θάλασσα, τα ηλιοβασιλέματα, οι πλατείες και η θέα από τα miradouros (view points) που σου κόβει την ανάσα είναι τα στοιχεία της χώρας και συγκεκριμένα της Λισαβόνας που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη ατμόσφαιρα και σε κάνουν να θες να μείνεις για πάντα εκεί.

Κάπου διάβασα για το Erasmus ότι δεν είναι ένα εξάμηνο από τη ζωή σου, αλλά η ζωή σου σε ένα εξάμηνο. Παρά την υπερβολή που ακολουθεί την παραπάνω φράση, οφείλω να ομολογήσω ότι η αρχικές εντυπώσεις που είχα εισπράξει από άλλους για την υποτροφία εράσμους και οι προσδοκίες που είχα απείχαν αρκετά από την πραγματικότητα. Ναι, το Erasmus είναι πάρτι, διασκέδαση και γνωριμία με το άγνωστο και ανθρώπους από όλο τον κόσμο αλλά είναι και πολλά περισσότερα από αυτό. Για μένα ήταν ένα εισιτήριο με ποικίλους προορισμούς.

πρώτη εντύπωση και επαφή με το Μονπελιέ και του τι μας περίμενε εκεί ήταν αντιπροσωπευτική! Έχοντας στα χέρια μου τις βαλίτσες και μια κούραση από ένα ταξίδι πολύωρο κατευθύνθηκα προς την εστία. Σκεφτόμουν μέρες πριν τι θα πω, καθώς ενώ γνώριζα γαλλικά δεν τα είχα ουδέποτε χρησιμοποιήσει! Στέκομαι λοιπόν μπροστά στην υπεύθυνη και την ακούω να μιλάει γρήγορα και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό ακατανόητα γαλλικά. Πιάνω μερικές λέξεις και παρατηρώ τον εαυτό μου με έκπληξη να ανταποκρίνεται αβίαστα. Είναι φανταστικό το πώς η ανάγκη για επιβίωση ξυπνάει μέσα μας γνώσεις που θεωρούμε ότι είχαμε λίγο πολύ ξεχάσει. Στο μήνα επάνω όχι μόνο συνεννοούμουν μα έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται στα γαλλικά. Ήταν μαγικό.

Στο πλαίσιο της πρώτης βέβαια εντύπωσης δεν μπορώ να παραλειψω την απίστευτη γραφειοκρατία που συνάντησα και με την οποία δεν είμαι συνηθισμένη. Χαρτιά για την εστία, για την εγγραφή στη σχολή, χαρτιά για άνοιγμα νέου τραπεζικού λογαριασμού, κάρτα για τη μετακίνηση, νέο γαλλικό αριθμό κινητού. Και οι υποχρεώσεις αυτές έτρεχαν μέχρι και αφότου γύρισα πίσω και κάποιες μέρες μετά.

Για την γαλλική κουλτούρα είχα ακούσει πολλά, όμως ποτέ δεν είσαι ολοκληρωτικά έτοιμος. Με συνάρπασε και με τρόμαξε ταυτόχρονα, ως Ελληνίδα, η απίστευτη ευγένεια όλων. Για το παραμικρό άκουγες ένα ευχαριστώ και παντού έβλεπες ένα χαμόγελο. Αυτό γινόταν ακόμα πιο έκδηλο αν υπήρχε κάποια αντιπαράθεση. Το δεύτερο ακόμα πιο άγνωστο σε εμένα ήταν η οργάνωση. Από τα μέσα μαζικής μεταφοράς και την κατοικία έως τα ωράρια και τις δημόσιες υπηρεσίες δεν υπήρχε κάτι που να μη διέπεται από μια σχεδόν ψυχαναγκαστική οργάνωση τέτοια ώστε να διευκολύνεται ο κάθε φοιτητής

Γιατί στο Μονπελιέ; γιατί συνδυάζει τα θετικά της Γαλλίας όσον αφορά στην οργάνωση και τα θετικά μιας μικρότερης πόλης. Είναι τα πάντα κοντά σου. Έχει 4 γραμμές τραμ που περνούν κάθε 5 λεπτά. Γιατί ακόμα έχει ένα απίστευτα γραφικό κέντρο. Γιατί κρύβει πολύ πράσινο και ωραίους περιπάτους και είναι δίπλα στη θάλασσα! Γιατί είναι πέρασμα καθώς απέχει από την Ισπανία 2 ώρες μόνο και από Ιταλία ένα 6ωρο με αυτοκίνητο. Η Ιατρική σχολή θεωρείται ως η καλύτερη της Γαλλίας και ακόμα γιατί κρύβει παντού μια γεύση από Ελλάδα. Έχει πάρα πολλούς φοιτητές και μεγάλο ποσοστό αυτών είναι Έλληνες και κύπριοι, οπότε ποτέ δε νιώθεις μόνος! Και ως φοιτητούπολη έχει και μια πολύ καλή νυχτερινή ζωή!

Για το φαγητό οι απόψεις διίστανται. Ναι η Γαλλία φημίζεται για τη γαλλική κουζίνα, τις πατισερί με τα απίστευτα γλυκά και τα γκουρμέ φαγητά. Ωστόσο αν είσαι φοιτητής στη Γαλλία γίνεσαι λίγο πιο φειδωλός στα έξοδα του φαγητού και καταλήγεις συχνά να τρως έξω σε πιο φτηνές γρήγορες λύσεις τύπου φαστ φουντ. Για εμένα αυτό είχε και τα θετικά του και τα αρνητικά του. Τη γαλλική κουζίνα δεν τη γεύτηκα δυστυχώς στο μεγαλείο της αλλά τα γλυκά μπορώ να πω τα δοκίμασα όλα! Ακόμα, όντας στη Γαλλία, επιδοθήκαμε σε δοκιμή πολλών υπέροχων κρασιών!!! Επίσης λόγω της πολυπολιτισμικότητας που διέπει το Μονπελιέ, φαγητό του δρόμου ήταν αραβικά, ινδικά, ταϊλανδέζα μαγαζιά και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάζω καθημερινά πολλές υπέροχες, νέες γεύσεις. Τέλος προσωπικά έτρωγα και στο νοσοκομείο μαζί με πολλούς άλλους φοιτητές ιατρικής και έτσι δοκίμασα αρκετά γαλλικά εδέσματα, καθώς και το φαγητό στο νοσοκομείο ήταν εξαιρετικό!

Το νοσοκομείο ήταν μέρος ενός πολύ καλά οργανωμένου συστήματος υγείας. Όντας φοιτήτρια ιατρικής ήρθα σε άμεση επαφή με την πραγματικότητα του νοσοκομείου. Άριστη εκπαίδευση φοιτητών και ειδικευομένων, αποζημίωση των φοιτητών με μισθό ανάλογο του έτους σπουδών και πλήρης ενσωμάτωση των φοιτητών Erasmus. Τα ωράρια ήταν αναμφίβολα αυστηρά και το πρόγραμμα βαρύ αλλά η αντιμετώπιση ήταν αυτή που άρμοζε σε έναν ειδικευόμενο. Ως φοιτητές κάναμε εφημερίες και είχαμε δικούς μας ασθενείς ανεξαρτήτως καταγωγής ενώ στη διάθεσή μας βρίσκονταν διαρκώς οι καθηγητές μας. Πέρα από αυτά μιλάμε για ένα υπερσύγχρονο σύστημα υγείας με τα ιστορικά των ασθενών να είναι όλα σε ηλεκτρονική μορφή, τα πάντα από τη διάγνωση μέχρι την θεραπεία να κινούνται με αυστηρούς αλγόριθμους που δεν άφηναν περιθώρια περιττών εξετάσεων ενώ υπήρχε στη διάθεση των ασθενών ψυχολόγος για ότι τους απασχολούσε. Ακόμα δε θα ξεχάσω ότι σε όλο το νοσοκομείο υπήρχαν αφίσες με τις βασικές ερωτήσεις που κάνεις στους ασθενείς σε 10 γλώσσες, αν τυχόν ήταν από το εξωτερικό!!!

Η εκπαίδευσή ήταν πλήρης,αρκετά πιεστική μα σίγουρα αποδοτική, ειδικά για έναν άγνωστο με την γλώσσα φοιτητή. Όντας στο τελευταίο έτος των σπουδών μου, επέλεξα να παρακολουθήσω τις κλινικές της παθολογίας και των επειγόντων. Με την παθολογία παρά τις έντονες διαφορές από το ελληνικό σύστημα, ήμουν σε γνώριμο έδαφος. Στα επείγοντα, ωστόσο, ήρθα αντιμέτωπη με ένα τελείως ξένο για εμένα περιβάλλον. Ένα περιβάλλον πιεστικό και αγχώδες, με δικούς μου ασθενείς, με εφημερίες που χτύπαγα δεκαπεντάωρα στο νοσοκομείο, με νυχτερινές διακομιδές με τα ασθενοφόρα αλλά και με αεροδιακομιδές με ελικόπτερα σε μακρινά χωριά της Γαλλίας. Ένα περιβάλλον ακόμα με ένταση, συνεχή εκπαίδευση σε ιατρικές γνώσεις αλλά και στην επαφή με τον ασθενή και μια ακόμα πολύ σημαντική εμπειρία για το πώς είναι η υποβιβασμένη στην Ελλάδα ειδικότητα της γενικής ιατρικής. Ωστόσο στην τελική από όσα διαβάζεις σε μια ξένη γλώσσα ελάχιστα θυμάσαι πραγματικά γιατί η μνήμη δεν λειτουργεί το ίδιο όπως για τη μητρική γλώσσα!

Μπαίνοντας στο δεύτερο μήνα η προσαρμογή είχε επιτευχθεί. Ξυπνάς και κοιμάσαι έχοντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ζωής το οποίο είναι γραμμένο στα γαλλικά. Όταν ξέρεις τι θες να πεις χαίρεσαι απίστευτα που τα καταφέρνεις, ενώ όταν η γλώσσα σε δυσκολεύει μαθαίνεις να ακούς. Και μαθαίνεις να ακούς καλά ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σου. Δεν είναι τυχαίο που όλοι φεύγοντας μπορεί να είχαμε μια δυσκολία στο να μιλήσουμε γρήγορα γαλλικά, ακόμα και μετά από τόσους μήνες, αλλά κατανοούσαμε τα πάντα! Μαθαίνεις ακόμα να επιβιώνεις και να συμβιώνεις, ακόμα και αν είχες μείνει μόνος σου παλιότερα δεν είναι καθόλου το ίδιο όταν είσαι στο εξωτερικό.

Η εστία ήταν ένα από τα πράγματα που θα μου λείψει πιο πολύ από όλα. Στην εστία μαθαίνεις να μένεις μόνος σου και να συμβιώνεις ταυτόχρονα. Το δωμάτιο στην πρώτη του όψη είναι εξαιρετικά μικρό. 9 τμ για την ακρίβεια! Ωστόσο σου μοιάζει μεγάλο όταν έρχονται οι φίλοι σου! Είναι περίεργο το πόσα άτομα μπορούν να χωρέσουν σε 9 τμ! Και μετά είναι εκείνα τα μεσημεριανά που γυρνάς από τη σχολή και πας να μαγειρέψεις κουρασμένος στην –κοινή- κουζίνα και μεταφέρεσαι μαγικά σε ένα πάρτι και μαγειρεύετε και τρώτε και συζητάτε όλοι μαζί. Και αν δεν έχεις κάτι να φας μπορείς πάντα να χτυπήσεις την πόρτα στο διπλανό σου και να μοιραστείτε το δικό του φαγητό!

Και κάπου στο δίμηνο αρχίζει να ξετυλίγεται το σημαντικότερο κεφάλαιο στην Erasmus ζωή σου: οι εκδρομές. Όπως είπα το Erasmus είναι ένα εισιτήριο. Αυτό μπορεί να σε οδηγήσει σε μονοήμερους περιπάτους, σε εξερεύνηση των γύρω χωριών, σε αναβάσεις σε βουνά και σπηλιές και σε τριήμερες και τετραήμερες εκδρομές σε γειτονικές και μη χώρες. Αυτό που αρκεί είναι να έχεις φίλους να τα μοιραστείς. Είναι αξιοπερίεργο το πόσο γρήγορα και φτηνά μπορείς τη μια μέρα να ξυπνάς στο Μονπελιέ και την επόμενη στη Βαρκελώνη, στη Λυών ή ακόμα και στο Λονδίνο!

Και ύστερα, κάπου στο τετράμηνο, αρχίζει η λησμονιά. Της γλώσσας, του σπιτιού, του τόπου σου, της καθημερινότητάς σου και των φίλων σου. Ναι στο εξωτερικό γνωρίζεις τα όριά σου, τον εαυτό σου και εκτιμάς πράγματα που μπορεί να μη σου περνούσαν πριν από το μυαλό. Αυτά μπορεί να είναι η μητρική γλώσσα, και να καταλήγεις να μιλάς ώρες με τους δικούς σου στο skype γιατί πρέπει να μιλήσεις ελληνικά αλλά και φαγητά και συνήθειες και μέρη! Ναι είναι πολύ πιθανό να ξυπνήσεις και να σου λείπει το χωριό σου, το σπίτι σου η πλατεία κυψέλης στη δική μου περίπτωση! Τα συναισθήματα αυτά εντείνονται τις μέρες των γιορτών! Εκτιμάς ακόμα πράγματα από τη χώρα σου. Η Γαλλία είναι μια αδιαμφισβήτητα οργανωμένη κοινωνικοοικονομικά χώρα, αλλά εσύ θες και την χαλάρωση και το φραπέ σου…

Το μετά. Καταρχάς οι τελευταίες μου μέρες στο Μονπελιέ ήταν πολύ ανάμεικτες ως προς τα συναισθήματα. Από τη μία είχα διάβασμα και εξετάσεις αλλά ήθελα να εκμεταλλευτώ όσο το δυνατόν καλύτερα τις τελευταίες μέρες, από την άλλη ένιωθα ότι το μυαλό μου είχε ήδη φτάσει Αθήνα καθώς οργάνωνα ήδη τα της σχολής μου όταν θα γύρναγα.

Η άφιξη είναι περίεργη. Για πότε μπαίνεις στο αεροπλάνο και ξεχνάς τα πάντα –σχεδόν, αφού είπα ότι τρέχεις για κάποιο καιρό με τα διαδικαστικά- και μεταφέρεσαι μαγικά πίσω λες και ξύπνησες από όνειρο και για πότε σηκώνεσαι την επόμενη μέρα και πας στο σουπερμάρκετ και σου ξεφεύγουν γαλλικά, ούτε εσύ ξέρεις. Και στο μήνα απάνω έρχεται το post Erasmus depression ξεκινάει ως μια απαράμιλλη μελαγχολία. Από τη μία εύχεσαι να γύρναγες από την άλλη ξέρεις ότι τίποτα δε θα μπορούσε να επαναληφθεί τόσο καλά όσο τότε. Και δεν μπορείς να φανταστείς ότι δε θα ξαναμιλήσεις γαλλικά έτσι ποτέ στη ζωή σου, παρά μόνο αν ξαναφύγεις αργότερα. Αλλά ξέρεις ότι έχεις κρατήσει το σημαντικότερο. Τους φίλους. Ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, μια κλήση με skype και μπορείς να μεταφερθείς πάντα σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Τουρκία.

Πάντα είχα την περιέργεια για το πώς είναι η φοίτηση σε ένα ξένο πανεπιστήμιο καθώς και η ζωή σε μία ξένη πόλη. Θεωρώ πως το πρόγραμμα Erasmus δίνει μια μοναδική ευκαιρία στους φοιτητές να ανακαλύψουν αυτά τα δύο.

Το Παρίσι είναι μία μαγευτική πόλη, ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την τέχνη και την αισθητική, στην οποία πάντα υπάρχουν κι άλλα υπέροχα μέρη να ανακαλύψεις κι απεριόριστες επιλογές ψυχαγωγίας.

Στο Παρίσι, έμενα σε μία φοιτητική εστία που ονομάζεται "Cité Internationale Universitaire de Paris" και ζούσα στο ίδιο κτίριο με φοιτητές από την Σιγκαπούρη, την Ισπανία, την Ιταλία, την Γερμανία, την Κολομβία, την Ινδία , το Μαρόκο, την Ρωσία , την Ουκρανία, την Τυνησία , την Ιαπωνία, την Βραζιλία. Η γνωριμία με άτομα από όλες αυτές τις χώρες και ηπείρους ήταν η πιο ενδιαφέρουσα διαπολιτισμική εμπειρία που έχω βιώσει. Θεωρώ πως με βοήθησε πολύ να διευρύνω τους ορίζοντες μου, να αποκτήσω νέα ενδιαφέροντα, με ενθάρρυνε να μάθω περισσότερα για ξένους πολιτισμούς, να κάνω περισσότερα ταξίδια αλλά και γενικότερα να νιώσω πολίτης του κόσμου.

Σε πανεπιστημιακό πλαίσιο υπάρχουν οργανώσεις που έχουν ως στόχο να παρέχουν βοήθεια στους ξένους φοιτητές με τα προβλήματα που πρωτοσυναντούν στην ξένη πόλη και οργανώνουν events με σκοπό οι ξένοι φοιτητές να εγκλιματιστούν, να γνωριστούν μεταξύ τους και να γνωρίσουν καλύτερα το Παρίσι.

Σε γενικό πλαίσιο υπάρχει πολλή οργάνωση γύρω από το πρόγραμμα Erasmus στο Παρίσι και οι φοιτητές που συμμετέχουν αισθάνονται πολύ γρήγορα ασφάλεια και άνεση. Σίγουρα στην πορεία υπήρξαν προβλήματα τα οποία χρειάστηκε να αντιμετωπίσω μόνη, αλλά αυτό τελικά με βοήθησε να αναλάβω ευθύνες, να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και να αποκτήσω την αυτοπεποίθηση πως μπορώ να ζήσω μόνη σε μία ξένη χώρα. Προς το τέλος του προγράμματος ένιωθα τα Γαλλικά σαν μητρική μου γλώσσα και το Παρίσι σαν μόνιμη κατοικία μου κι ευχόμουν αυτή η μοναδική εμπειρία να μην τελειώσει ποτέ. Η εμπειρία της φοίτησης στο Paris 6 , Pierre et Marie Curie ήταν επίσης πολύ ευχάριστη και εποικοδομητική. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ήταν οι ομιλίες που γίνονταν σχεδόν κάθε εβδομάδα μέσα στο πανεπιστήμιο από ακαδημαϊκούς και οι περισσότερες ήταν ανοιχτές και για προπτυχιακούς φοιτητές. Όλα τα μαθήματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα ,οι καθηγητές ήταν αρκετά προσιτοί και ταλαντούχοι ,εξηγούσαν πολύ αναλυτικά και ήταν πάντα πρόθυμοι να απαντήσουν στις ερωτήσεις . Δεν αντιμετώπισα πρόβλημα στο να κατανοήσω το μάθημα στα γαλλικά αλλά περισσότερο στο να εκφράσω εκείνα που ήθελα να πω . Αυτό το πρόβλημα παρόλα αυτά αντιμετωπίστηκε αρκετά γρήγορα καθώς οι καθηγητές κατάλαβαν πως τα γαλλικά δεν ήταν η μητρική μου γλώσσα και μου έδιναν τον χρόνο που χρειαζόμουν για να κάνω ερωτήσεις. Επίσης όταν σηκωνόμουν στον πίνακα για την λύση κάποιας άσκησης επέμεναν να εξηγώ στα γαλλικά στους συμμαθητές μου όσα γράφω ώστε να εξασκηθώ στην γλώσσα . Παρόλο που το επίπεδο των μαθημάτων ήταν υψηλό , κατάφερα χάρις στην υποστήριξη που έλαβα από το ακαδημαϊκό περιβάλλον του Paris 6 να τα ανταπεξέλθω αρκετά ικανοποιητικά και να αποκτήσω πολλές γνώσεις.

Συστήνω την Πολωνία ως χώρα επιλογής, γιατί τα χρήματα της υποτροφίας καλύπτουν τις ανάγκες των φοιτητών σε ικανοποιητικό βαθμό λόγω της διαφοράς ισοτιμίας του ευρώ με το τοπικό νόμισμα. Το πανεπιστήμιο KUL είναι πάρα πολύ δεκτικό προς στους ξένους, ο Πρύτανης και άλλοι καθηγητές έχουν επισκεφθεί το τμήμα μας τα προηγούμενα έτη Ο αριθμός των φοιτητών του αντίστοιχου τμήματος είναι πολύ μικρότερος από αυτό του ΕΚΠΑ

Το Πανεπιστήμιο βρίσκεται στην κεντρική Ευρώπη, και αυτό συνεπάγεται φθηνά ταξίδια στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Οι πολωνοί δεν μιλάνε πολύ αγγλικά (ανεξάρτητα αν ξέρουν ή όχι) αλλά αυτοί που θέλουν να σου μιλήσουν στα αγγλικά (κυρίως οι φοιτητές) είναι πολύ ευχάριστοι άνθρωποι και αξίζει να περάσεις χρόνο μαζί τους. Υπάρχει έντονη ξενοφοβία.

Να είστε έτοιμοι/ες για πολλές βόλτες στην πανέμορφη παραλία του Brighton! Στο Brighton κατοικούν πολλοί φοιτητές από όλο τον κόσμο, γι'αυτό φημίζεται για την πολυπολιτισμικότητα και τη ζωντάνια του!

Υπάρχουν πολλές επιλογές για διασκέδαση, σινεμά, θέατρα, bars, clubs, εστιατόρια με διεθνή κουζίνα και φυσικά αγγλικές pubs με ποικιλία σε μπύρες!

Τip: να έχετε πάντα μαζί σας ταυτότητα, διαφορετικά ίσως να μην σας επιτραπεί καν η είσοδος σε μέρη όπου σερβίρεται αλκοόλ, καθώς υπάρχει όριο ηλικίας.

Κάνοντας μια βόλτα στην πόλη, θα προσέξετε σίγουρα το Brighton Pier που φιλοξενεί εστιατόρια, καταστήματα με σουβενίρ και είδη δώρων, αίθουσα με ηλεκτρονικά παιχνίδια, ακόμη και λούνα παρκ!

Warning: Προσοχή στα seagulls, τις μασκότ του Brighton, που αν σας δουν να τρώτε δημοσίως, δεν θα διστάσουν να σας αρπάξουν το φαγητό από το χέρι.

Να επισκεφτείτε οπωσδήποτε το Royal Pavilion, το σημαντικότερο αξιοθέατο της πόλης. Το εσωτερικό του είναι άκρως εντυπωσιακό!

Να αφιερώσετε μια μέρα για να εξερευνήσετε το ιστορικό Lewes, όπου και έμενα, που βρίσκεται σε απόσταση 30' περίπου από το κέντρο του Brighton! Αν και τόσο κοντά στην πόλη, το σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικό και θυμίζει άλλη εποχή! Αν βρίσκεστε εκεί κοντά στις 5 Νοέμβρη, αξίζει να παρευρεθείτε στη μεγάλη γιορτή του Lewes Bonfire Night! Ντυθείτε ζεστά και απολαύστε μια διαφορετική πολιτισμική εμπειρία μαζί με τους ντόπιους και πλήθος τουριστών!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Brighton είναι μια πόλη με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ενέργεια που σίγουρα θα αγαπήσετε όσο και εγώ!